Het ritme van de stad

De dag begon met een heerlijke slentertocht langs de Wisla en rond de burcht. Waar het gisteren behoorlijk miezerde, was het vandaag gelukkig droog. Geen stukje blauwe lucht gezien, maar dat komt hopelijk, en naar verwachting, later deze week nog!
Twee beelden vielen ons tijdens de wandeling op. Allereerst heeft Krakau een standbeeld voor Dzok, een hond die, naar verluid, na het overlijden
van zijn baasje bij een rotonde een jaar lang trouw nog elke dag op die plek wachtte op dat baasje. Men eert hiermee de loyaalste viervoeter die de mens bij zich kan hebben.
Nog geen honderd meter verder staat een af en toe vuurspuwende draak, werkelijk een draak van een beeld. Dat vuur hebben wij helaas niet gezien, het beeld helaas wel. Het verhaal achter dit beeld is dat de boer Krak de draak verslagen heeft door hem eerst een schaap met zwavel te voeren, waarna de draak zijn dorst leste met water uit de Wisla, zo veel water dat hij explodeerde.
De rest van de dag hebben we heerlijk door de stad gewandeld; eerst door de burcht, waar we, op de dag van Parijs-Roubaix (verrassend gewonnen door Matthew Hayman) onze eigen kasseienstrook hebben moeten overwinnen. Daarna onze ogen uitgekeken naar al het moois, de miljoenen kerken en de bijzondere anti-abortuspropaganda.

Al met al een heerlijke dag, op naar morgen!